Ver ein smart forbrukar ved store investeringar!
Advokat Njål Ødegård arbeider i Advokatfirmaet Tollefsen AS med forretning, skatt, avtalerett, familierett, fast eigedom og prosedyre.
Som forbrukar kjøper du i hovudsak varer og tenester frå næringsdrivande som har organisert verksemda si gjennom aksjeselskap. Denne selskapsforma er attraktiv for næringsdrivande av fleire grunnar, men truleg først og fremst fordi eit slik selskap har såkalla avgrensa ansvar.
For forbrukarar vil fellene som kan oppstå i møte med aksjeselskap, verkeleg kunne kome på spissen når det gjeld investeringar som knyt seg til fast eigedom – t.d. ved bustadoppføring eller større renoveringsarbeid – såkalla forbrukarentreprise. Den største investeringa ein forbrukar vil gjere i løpet av livet, er som regel knytt til fast eigedom. I slike situasjonar er det viktig å vere bevisst på kva rettar ein har, og kva enkle undersøkingar ein kan gjere for å minimere eigen risiko for tap.
I selskap med avgrensa ansvar har eigarane ikkje noko personleg ansvar for selskapet si gjeld. Om aksjeselskapet går konkurs, misser eigarane berre verdiane som er investerte i selskapet. Dei sit altså ikkje att med noko personleg ansvar. Hadde dei gjort det, kunne dei i verste fall blitt sitjande med gjeld resten av livet på grunn av ei mislukka satsing i næringslivet.
Nedsida med avgrensa ansvar er sjølvsagt at dei som har krav mot eit havarert aksjeselskap – dei såkalla kreditorane – kan stå i fare for å miste store verdiar dersom aksjeselskapet går konkurs. Forbrukarar flest har nok ikkje eit særleg reflektert forhold til dette, men ein står likevel i fare for å møte denne problemstillinga på fleire område. Difor kan det vere lurt å gjennomføre nokre enkle undersøkingar av den økonomiske stillinga til selskapet du ønskjer å engasjere for å utføre eit større oppdrag – før du bind deg til noko. Eit enkelt verktøy for dette finn du på nettstaden Proff.no. Der har du høve til å søke opp og sjå rekneskapstal for dei aller fleste aksjeselskap. Svakheita med denne tenesta er at den ikkje nødvendigvis syner den dagsaktuelle situasjonen.
Ved kjøp av brukte bustader har ein lovreglar som effektivt reduserer den økonomiske risikoen for partane til eit minimum. Dette gjeld likevel i noko mindre grad ved investeringar knytt til nyoppføring av bustad og fritidseigedom. Samstundes er denne typen forbrukarentreprise nettopp kjenneteikna ved at oppdragstakaren – entreprenøren – som regel er eit aksjeselskap. Det er difor viktig at ein sikrar seg mot fallgruvene som kan oppstå på dette området.
Som illustrasjon kan vi tenkje oss at ein forbrukar engasjerer eit entreprenørfirma for å byggje ein bustad, og betaler inn eit par millionar i forskot før det første spadetaket er tatt. Om entreprenøren då går konkurs kort tid etterpå, står forbrukaren i fare for å miste heile det innbetalte beløpet. For dei fleste hadde dette vore ein økonomisk tragedie med vidtrekkjande konsekvensar.
For å sikre seg mot slike situasjonar, er det for det første tilrådeleg at det ikkje blir betalt større forskotsbeløp til entreprenøren med mindre det vert stilt tilfredsstillande sikkerheit for beløpet. Krav om bankgaranti ved forskotsbetaling er lovfesta i bustadoppføringslova – som gjeld oppføring av nybygg for forbrukarar. Det følgjer av lova at entreprenøren som utgangspunkt ikkje kan krevje forskotsbetaling med mindre han sjølv stiller bankgaranti for beløpet. Lova opnar likevel for at det i visse situasjonar kan krevjast forskot – t.d. om minst ein tiandedel av vederlaget ikkje skal betalast før overtakinga. Dette er forhold ein bør ha tenkt gjennom før kontraktsinngåing.
Noko tilsvarande krav finn ein ikkje i handverkartenestelova, som gjeld ved større renoveringsarbeid, men det bør prinsipielt sett ikkje vere nokon grunn til at ein i praksis skal stille mindre strenge krav ved store forskotsbetalingar på dette området. Særleg gjeld dette dersom entreprenøren ikkje har ein fullt ut sunn økonomi å vise til.
Bustadoppføringslova har i tillegg føresegner som krev at entreprenøren må stille ein bankgaranti tilsvarande minst 10 prosent av kontraktssummen for å sikre forbrukaren mot tap som følgje av mellom anna konkurs. Dette vil vere særleg praktisk for moglegheita til å få dekka mangelskrav som oppstår etter ferdigstilling og på eit tidspunkt kor entreprenøren har gått konkurs. Slik garanti skal som regel gjelde i minst fem år, noko som samsvarar med den absolutte reklamasjonsfristen i bustadoppføringslova.
Ei anna tilråding i samband med forbrukarentreprisar, er at du bør vere snar med å melde frå om det blir avdekkja forhold som gir grunn til å tru at det heftar feil og manglar ved ytinga frå entreprenøren. Ein ting er at reklamasjonsfristar kan vere nokså nådelause. Men dersom du meiner at det ligg føre kontraktsbrot frå entreprenøren, bør du også vurdere om det er grunnlag for å halde tilbake delar av vederlaget. Dette vil kunne sikre at du får dekka mangelskrivet ditt fullt ut, og vil kunne leggje eit visst press på entreprenøren.
Merk at det ikkje vil vere grunnlag for å halde tilbake meir vederlag enn naudsynt, og at ein må vakte seg for å hamne i betalingsmisleghald. Dersom du uretteleg har halde tilbake vederlag, har du sjølv vågnaden for dette. Dersom ein entreprenør meiner at tilbakehald av vederlag ikkje er rettmessig, vil entreprenøren ofte stanse sitt arbeid inntil vidare. I praksis fører usemje om slike spørsmål ofte til tvistar.
I saker etter bustadoppføringslova har ein særskilde føresegner om at omtvista vederlag kan settast på lukka bankkonto, og at entreprenøren i så fall ikkje kan gjere gjeldande at forbrukaren ikkje har betalt sluttoppgjeret i saka. Dette sikrar at forbrukaren kan krevje å overta bustaden sjølv om entreprenøren ikkje har teke imot fullt vederlag for sitt arbeid, samstundes som forbrukaren kan vere trygg på at omtvista vederlag vil bli refundert dersom det syner seg at tilbakehaldet var rettmessig.
Hugs at dei fleste entreprenørar dagleg står på for å levere gode tenester til sine kundar. Det er likevel grunn til å vere ein smart forbrukar, og ta med deg dei råda som er presenterte her.